Produkcja drobiu w Unii Europejskiej nadal pozostaje pod wpływem konsekwencji związanych z epidemią ptasiej grypy. W pierwszej połowie 2003 roku produkcja mięsa drobiu była niższa o 9% w porównaniu do analogicznego okresu poprzedniego roku i wyniosła 2,8 mln ton. W tym samym czasie zanotowano również ok. 25% spadek eksportu mięsa drobiu z państw członkowskich. Natomiast w pierwszej połowie 2003 roku o jedną czwartą wzrosły dostawy mięsa drobiowego z państw trzecich.
Przewiduje się, iż produkcja drobiu w państwach członkowskich w całym 2003 roku wyniesie 5,7 mln ton.
Zarówno polski jak i wspólnotowy rynek drobiowy, nie podlegają obecnie żadnym bezpośrednim interwencjom państwowym. W przypadku UE przede wszystkim regulacja rynku zbożowego pozwala na osiągnięcie wystarczającej stabilności (cenowej i podażowej) na rynku drobiu. Tak więc, podstawowe nowości czekające producentów drobiu – poza operowaniem na szerszym rynku – to zaostrzenie wymogów produkcyjnych i jakościowych
Wzrost spożycia mięsa drobiowego w Polsce (przede wszystkim kurcząt) może trwać jeszcze przez pewien czas, ale prawdopodobnie nie będzie już tak znaczący (spożycie drobiu w Polsce jest nadal dwukrotnie niższe niż w USA, ale zbliżone do przeciętnego w krajach UE).
Ceny żywca drobiowego po akcesji nie wzrosną, w związku z występującą obecnie w krajach UE nadwyżką eksportową (nadprodukcją). Jednak koszty poniesione w związku z integracją powinny producentom zrekompensować mniejsze wydatki na pasze, której ceny są na rynku wspólnotowym niższe.
W sektorze przetwórczym prawdopodobnie zwiększać się będzie dominacja dużych zakładów, które zaopatrywać się będą w ramach stałych umów kontraktacyjnych z hodowcami, eliminując dostawców jednorazowych, którzy nie gwarantują wysokiej jakości surowca.
Silną konkurencję przetwórców wymusi wzrost wymogów jakościowych i higienicznych, przy ograniczonym wzroście rynkowej ceny produktu. Będzie to tym trudniejsze, że drobiarstwo jużedną z najmniej rentownych branż przetwórstwa spożywczego w Polsce.
Produkty drobiowe o wysokim stopniu przetworzenia (np. konserwy, wędliny, wyroby kulinarne) mają większe szanse konkurencji na wspólnym rynku. Różnica cen i marż na korzyść Polski jest tu obecnie duża. Oprócz konkurencji cenowej wyroby te muszą jednak wykazać również konkurencję jakościową i gwarantować bezpieczeństwo ich spożycia.
Zaostrzeniu ulegną przepisy jakościowe związane z przetwórstwem drobiu, dotyczące zarówno procesu produkcji, jakości produktu (np. zawartość wody), znakowania produktu, zasady związane z humanitaryzacją transportu i uboju, a także zostaną na przetwórców nałożone obowiązki związane z nadzorem nad dostawcami (producentami żywca).
Po akcesji eksporterzy drobiu i produktów drobiowych muszą uzyskiwać licencje eksportowe. Jednocześnie mogą przy eksporcie na wybrane rynki, ubiegać się o subwencje do wybranych produktów.